Her gün yazmaya karar vermiştim yine aylar geçmiş hiç fark etmeden. Kaldığım yerden devam edeyim.
Çok sistematik ve yoğun bir ev arama döneminden sonra ocak ayının başında tam istediğimiz gibi bir ev bulduk ve şubat ayının başında da taşındık.
Brooklyn'de baktığımız evlerin çoğunun ortak özelliği oturma mekanlarının karanlık olmasıydı. Hatta çoğunlukla pencereleri bile yoktu. O yüzden de istediğimiz fiyat aralığında, güzel bir mahallede, hem de aydınlık ve temiz bir ev bulana kadar yaklaşık 30-35 kiralık daire gördük.
Önce çok geniş bir alanda bakarak başladık, birkaç gün içinde çemberi daralttık ve en sonunda sadece Park Slope çevresinde küçük bir çemberle sınırladık alanımızı. Prospect Park'ın güney kenarındaki Windsor Terrace'daki, şu anda oturdugumuz evi görünce de aramayı bıraktık. (Tam olarak öyle olmadı tabi. Evi çok beğendik ama ya daha güzel bir yer bulursak diye önce birkaç gün kıvrandık, sonra ev sahibini arayıp evi çok beğendiğimizi ama biraz daha bakmak istediğimizi, evle ilgilenen birileri olursa nooooolur bize haber vermesini rica ettik. Sonra ev bakmaya devam ettik, gördüğümüz hiç bir evi buradan daha fazla beğenmediğimizi anlayınca daha fazla bakmamaya karar verip evi tutmak istediğimizi söyledik.) Sonra bir süre ev sahibimiz bizi beğenip beğenmediğine, evine layık olup olmadığımıza karar vermeye çalıştı, bütün kağıtlarımızı, kayıtlarımızı ve banka hesaplarımızı inceledikten sonra bizden zarar gelmeyeceğine ikna oldu.
Herneyse, eve taşınalı tam birbuçuk ay oldu. Hala bir iki eksiğimiz var ama her gün burayı bulduğumuz için ne kadar şanslı olduğumuzu en azından bir kere geçiriyorum içimden. Ev tertemiz, bakımlı, bütün odaları güneye bakıyor ve banyo dahil her odada pencere var, dolayısıyla apaydınlık, dördüncü katta ve çevremizde bizden daha yüksek bina yok, dolayısıyla jaluzileri sadece canımız istediği zaman kapatıyoruz. Binanın tam karşısında market, bir sonraki köşede küçük bir yoga stüdyosu ve sokağın ucunda da Prospect Park var.
Daha ne ister insan bir evden!
No comments:
Post a Comment